• Club historie

    S.V. Hillegom afdeling Voetbal

     Balans tussen recreatief en prestatief voetbal

    De fusieclub is een club waar gezelligheid en clubbinding een belangrijke rol spelen. De doelstelling om het prestatieniveau te verhogen mag niet ten koste gaan van het plezier. Er wordt naar gestreefd dat iedereen op zijn eigen niveau kan voetballen, maar dat niveau ligt voor de één hoger dan voor de ander. Vanuit het bestuur, de technische coördinatoren en hoofdtrainers wordt continue gestreefd naar de juiste balans tussen recreatief en prestatievoetbal.

     S.V. Hillegom 1

    Het hoogste team van S.V. Hillegom komt in het seizoen 2024-2025 wederom uit in de 1e klasse van de KNVB West 1, het 6e niveau van de totale KNVB-ladder incl. betaald voetbal.

    Na 2 seizoenen versterkte degradatie in de 1e klasse van de KNVB, lukte het S.V. Hillegom beide seizoenen om zicht te handhaven in deze klasse. Het afgelopen seizoen werden uit 24 wedstrijden 35 punten; maar liefst 11 wedstrijden eindigde onbeslist.

    Door de laatste wedstrijd te winnen werd de hoofdmacht van S.V. Hillegom, (onder leiding van de nieuwe trainer Thijs Sluyter) eindigde het afgelopen seizoen op de 6e plaats.

    Resultaten van het 1e team van S.V. Hillegom:

    Seizoen 2023-2024 1e klasse 6e plaats

    Seizoen 2022-2023 1e klasse 9e plaats

    Seizoen 2021-2022 1e klasse 10e plaats

    Seizoen 2020-2021 1e klasse geen rangschikking vanwege corona

    Seizoen 2019-2020 2e klasse 1e plaats (competitie niet voltooid) promotie.

    Seizoen 2018-2019 1e klasse 13e plaats (nacompetitie en degradatie naar 2e klasse)

    Seizoen 2017-2018 1e klasse 12e plaats (nacompetitie en handhaving 1e klasse

    Seizoen 2016-2017 1e klasse 7e plaats

    Seizoen 2015-1016 2e klasse 2e plaats (3e periode, nacompetitie en promotie)

    Seizoen 2014-2015 3e klasse 1e plaats (kampioen en promotie)

    Seizoen 2013-2014 2e klasse 12e plaats (nacompetitie en degradatie)

    Seizoen 2012-2013 2e klasse 9e plaats

     Het 2e selectieteam van S.V. Hillegom werd het afgelopen seizoen 023-1.Men begon als debutant in de najaarsreeks, in 4e divisie en eindigde, achter debutant Hoofddorp 023-1, op de 2e plaats.

    In de voorjaarsreeks kwam met uit in de 3e divisie en SV Hillegom 023-1 eindigde achter VVSB en Rijnsburgse Boys op de 3e plaats. 

    SV Hillegom vrouwen 1 speelde het seizoen 2023-2024 in de 2e klasse en eindigde met 30 punten uit 20 wedstrijden op de 5e plaats. Er werd 10 keer gewonnen en 10 keer verloren.

    Bij de jeugd begon 19-1 in het najaar in de 4e divisie en werd kampioen met 29 punten uit 11 wedstrijden. Men promoveerde in het voorjaar naar de 3e divisie en eindigde op de 6e plaats. 

    Er is gekozen om SV Hillegom 1 op zondag zo veel mogelijk te laten voetballen. Omdat de tegenstanders van SV Hillegom 1 ook zaterdag als speeldag hebben, zal er bij uitwedstrijden ook op zaterdag worden gevoetbald. 

    Er willen steeds meer seniorenteams op zaterdag voetballen. Alle jeugdteams voetballen al op zaterdag. Met de 14 legend-zeventallen teams, die spelen 2 x per maand, in competitieverband op zaterdag, wordt het op zaterdag topdrukte en op zondag veel rustiger.

     Activiteiten het seizoen 2023-2024

    - "Open Dag "voor nieuwe leden.

    - Minivoetbal voor kinderen vanaf 4 jaar

    - St. Nicolaasfeest voor de jongste jeugd.
    - SV Hillegom-jeugdtoernooien voor alle C-junioren en D-, E- en F-pupillen.

    - SV meisjes A, B, C en D.

    - Sportkampen voor F-pupillen, E- pupillen en junioren van 11-18 jaar.

    - Legends 7 tegen 7 voetbalcompetitie voor 35-plussers;

    - In samenwerking met Hardaverij Vereniging Hillegom “7 tegen 7" -toernooi

    - Het hutspot-toernooi, "7 tegen 7-toernooi" voor niet-selectie en Legends-teams.

    - Marathontoernooi.

    - Familiedag

    - Schoolvoetbaltoernooi

     

    SV Hillegom voorgeschiedenis.

    V.V. Hillegom is in het jaar 1951 ontstaan uit verenigingen V.V. Hillegom en V.V. Hillinen; deze verenigingen waren beide opgericht in het jaar 1920.

    S.V. Concordia is ook opgericht in het jaar 1920. S.V. Concordia en V.V. Hillegom vonden het oprichtingsjaar 1920 belangrijk om de gezamenlijke Hillegomse voetbalhistorie een plaats te geven.

    Als oprichtingsdatum van de fusievereniging SV Hillegom is 11 juni 1920 aangehouden.

    Tussen 1960-2010 zijn verschillende pogingen geweest om van V.V. Hillegom en S.V. Concordia te laten fuseren. Dat hier geen sprake van was, kwam door de verenigingen, een ongelukkige planning van de overgang naar het sportpark de Zanderij en daarna het niet genoeg budget beschikbaar stellen voor de upgrade van een hernieuwde accommodatie door de gemeente Hillegom. 

    De topperiode van het Hillegomse voetbal was de periode 1964-1968 toen V.V. Hillegom in de hoogste amateurklasse voetbalde, namelijk de 1e klasse KNVB.  

    In de landelijke pers verscheen een opgewonden verhaal met daarin de beschuldiging dat Hillegom met geld spelers van andere clubs wegkocht, maar voorzitter Polle ontkende in alle toonaarden. Hij verklaarde: "Het enige dat onze spelers krijgen is een gebraden haantje of een biefstuk bij de training of ook wel een gebakken vis omdat trainer Snoeks visafslachter in IJmuiden is".

    In het fusiejaar 2012-2013 begon SV Hillegom 1 op zondag uit in de 2e klasse KNVB en het 2e speelde in de reserve 1e klasse van de KNVB.

    In juni 2013 leverde de gemeente Hillegom aan de SV Hillegom nieuwe kleedkamers, een aantal specifieke ruimten, een schitterende kantine met geïntrigeerd een overdekte tribune en een groot dakterras, 3 kunstgrasvelden en 5 grasvelden voor wedstrijden en trainingen.

    De fusievereniging heeft circa 1400 leden, inclusief dames/meisjes en handballeden.

     Handbal

    Sinds de gebruikname van het nieuwe handbalveld, dat nu een centrale plaats inneemt op ons sportcomplex, groeit het ledenaantal van de handbalafdeling. Er is een zaal- en een veldcompetitie.

    Verder nieuws van de handbalafdeling op de site

     

    Historie van de bij de fusie betrokken clubs periode 1920-1951.
    In de jaren na de 1e wereldoorlog was het voetballen gegroeid van kijkspel tot actieve sportbeoefening. Met de verbetering van de sociale verhoudingen en verkorting van de werktijden, begon de zegetocht van oning Voetbal. Van overheidswege werd sportbeoefening aangemoedigd, omdat volgens een minister moed, uithoudingsvermogen en doortastendheid werden bevorderd. De volksclubs dreigden de eliteclubs te overschaduwen en dat gaf bij de laatste groep problemen.
    Zij organiseerden zich in 1922 onder de naam de Nederlandse Corinthians een beweging die tot doel had de "verbreding van het voetbal onder de betere standen". De Corinthian-clubs speelden buiten de normale competitiewedstrijden tegen elkaar. Een bloeiend bestaan heeft die beweging nooit gekend en niemand was verbaasd toen er in 1938 een eind aan kwam. De scheiding tussen volks- en eliteclubs was dan nog wel niet vervaagd, maar steeds minder nadrukkelijk aanwezig; ook omdat de elitejeugd zich enigszins van het voetballen had afgekeerd en zich meer aan sporten als cricket, hockey en tennis overgaf. 

    In augustus 1940 kwam het tot een ingrijpende wijziging van de organisatiestructuur. De rooms katholieke bond (R.K.F.), de christelijke en de neutrale bond (NVB) bond besloten tot een fusie onder de naam Nederlandse Voetbalbond (N.V.B.). Het predicaat "Koninklijk" werd pas weer in 1946 toegevoegd. Door de fusie ontstond in 1940 een sterke voetbalorganisatie met 124.122 leden.
    In de periode 1920-1951 heeft Hillinen 24 seizoenen in de 3e klasse gevoetbald en was in deze periode de meest succesvolle Hillegomse vereniging. Men werd 4 keer kampioen en er was geen sprake van degradatie. Het aantal ondernemers was bij Hillinen groter dan bij de andere Hillegomse voetbalverenigingen. Door in advertenties thuiswedstrijden aan te kondigen in het Leidsch Dagblad, waren de verslagen van Hillinen in deze krant uitvoeriger. De visclub "De Vroegte Wint" en de kaartclub "En Versaekt Niet" waren onderafdelingen van Hillinen.

    V.V. Hillegom voetbalde 9 seizoenen in de 3e klasse, werd in de periode 1920-1951 vier keer kampioen en degradeerde alleen in 1942 (naar de 4e klasse). Wanneer er goed werd gevoetbald, trok deze vereniging veel toeschouwers in thuis- en uitwedstrijden. Men beschikte dan over veel vrijwilligers die bereid waren om zich voor de vereniging in te zetten. Er waren 3 mislukte pogingen om tot een fusie met Hillinen te komen.
    In het jubileumnummer van V.V. Hillegom in 1950 merkte de erevoorzitter op dat de 2e wereldoorlog veel goeds had weggevaagd, de onderlinge verstandhouding was minder en de mentaliteit van de jeugd onherkenbaar. De sport zou een prachtig middel zijn om daarin verandering in te brengen. 

    Concordia voetbalde 20 jaar in een specifieke katholieke voetbalbond. Bij de Katholieke Voetbalbond waren minder verenigingen aangesloten en hierdoor moest tussen de driehoek Heemskerk-Roelofsarendsveen-Leiden worden gereisd. Het voetballen bij de (Koninklijke) Nederlandse Voetbalbond was aantrekkelijker omdat de afstanden van wedstrijden naar tegenstanders beduidend minder waren en het voetbal als sport een belangrijker plaats innam. Op het veld Kikkerlust, waar Concordia van 1926-1951 voetbalde, was er sprake van geregelde wateroverlast. Rond 1948 na de bouw van een gymlokaal kwam Concordia financieel en op het gebied van de organisatie als omzievereniging flink in de problemen.
    Pas in seizoenen 1949/1950 en 1950/1951 werden voor het eerst kampioenschappen van S.V. Concordia 1 gevierd. Bij het laatste kampioenschap promoveerde Concordia naar de 4e klasse KNVB.

    V.V. Hillegom 1920-1951
    Op de hooizolder bij de heer van Dril werd in 1920 de voetbalvereniging Excelsior opgericht. De KNVB ging niet akkoord met deze naam, omdat er nog een club was die onder de naam Excelsior voetbalde. Toen werd de naam Hillegom gekozen.
    De eerste bestuursleden waren: Ivo Bouckaert, Lange Kees, D. Lotsy en B. Pieterse. De heren Frans van der Loo en Jan Duinhoven schaften de eerste bal aan.  

    Het eerste veld werd gevonden aan de Margrietenlaan. Er lag een lelijke hoogte langs de wegkant maar dat was geen bezwaar want in deze periode werd door de NVB (Nederlandse Voetbalbond) niet zo nauw gekeken naar de conditie van de velden. Het veld lag in Noord-Holland en zo hadden de heren zo uitgekiend dat ze niet in de Leidse, maar in de Haarlemse Voetbalbond zouden voetballen. Het kleedlokaal was zomers een plekje onder de bomen en bij slecht weer was het omkleden in de wagenschuur. De wasgelegenheid was de sloot of de waterpomp bij de boer. Door de grote bloei van de vereniging ging men op zoek naar een ander veld en werd er naar de Beeklaan verhuisd. Er was geld genoeg in kas om een uitneembaar kleedhuis aan te schaffen.
    Enige jaren later verhuisde V.V. Hillegom naar de Molenlaan. Aan de Molenlaan waren er problemen met het smalle veld en er lag bollengrond naast dit voetbalveld. Wanneer de bal in de bloembollen terecht kwam, werden de ballen pas op maandag weer teruggegeven. Na een goed gesprek kwam men tot het akkoord dat de ballen meteen mochten worden gehaald.
    In het seizoen 1924-1925 was er een nek-aan-nekrace tussen Hillegom en Spaarnestad. Er werd bij Spaarnestad op een hooiveld gespeeld, het gras kwam tot aan de knieën. Door de 2-1 winst promoveerde Hillegom naar de 1e klasse HVB. Door het vele publiek bij de wedstrijden van Hillegom 1 was V.V. Hillegom destijds een financieel gezonde vereniging.
    Na de promotie in het seizoen 1929-1930 begon de ellende want het Hillegom-veld aan de Molenlaan was te klein. In die periode moesten de velden aan de eisen van de KNVB voldoen. Praten met de KNVB in Den Haag hielp niet. Er werd een seizoen uitgeweken naar het terrein van Hillinen. De secretaris, tevens timmerman, offerde zijn hele zomer op om het kleedhuis aan de Molenlaan op te knappen. Er werd een grote loterij georganiseerd om de kosten van de verbouwing van de kleedaccommodatie te dekken. In de etalage van een Hillegomse winkelier werden de prijzen uitgestald. Het veld voldeed in het seizoen 1931-1932 aan de eisen van de KNVB. Met enkele praalwagens reed men naar het verbouwde kleedhuis dat werd ingewijd.In het seizoen 1932-1933 speelde Hillegom om het kampioenschap van de 4e klasse tegen concurrent THB. Met de rust stond Hillegom met 1-0 achter in de uitwedstrijd. Ondanks de tegenwind in de 2e helft won Hillegom met 1-3. Uitblinkers waren linksbuiten Fr. v.d. Hulst (scoorde 2 doelpunten) en keeper van Dijk. Bij de promotiewedstrijden tegen Rijswijk moest de beslissingswedstrijd op het veld van ASC worden gevoetbald en in de verlenging pakte Hillegom de winst en promoveerde naar de 3e klasse KNVB.
    Het kampioenselftal van Hillegom bestond uit: L. van Beek, P. van Vuuren, F. v.d. Hulst, W. v. d. Loo, G. van Koten, S. v.d. Hulst, J. Verschoor, J. v.d. Loo, P. v.d. Loo, J. van Dijk en N. Duijzer.
    In 1934 werd in Rutten een supportersclub opgericht; men begon met 50 leden. In 1935 maakten de supporters de eerste reis in twee bussen naar de Kennemers; helaas werd de wedstrijd verloren.

    In mei 1936 werden er zware debatten gevoerd om Hillegom en Hillinen te doen fuseren. Bij Hillegom waren er 50 leden tegen, 8 voor en 1 blanco stem. Bij Hillinen waren er 28 tegen, 22 voor en 1 blanco. De fusie ging niet door.
    Op 15 augustus 1937 verhuisde Hillegom naar het nieuwe veld aan de Weeresteinstraat. De materialen werden voor een koopje gekocht. Leden en supporters toverden een stel bollenakkers met de nodige greppels om in voetbalvelden met afrastering dat gezien mocht worden. Er konden 2 wedstrijden tegelijk worden gevoetbald en er was ook ruimte voor andere sporten zoals korfbal. Het bestuur slaagde er overigens niet in om de overgang van topschutter Frans v.d. Hulst naar de roodbroeken van Haarlem tegen te houden. Hij speelde circa 4 seizoenen bij Haarlem in de voorhoede met de Haarlemse topper Kick Smit, de beste voetballer die Haarlem ooit heeft voortgebracht. Kick Smit liet vooral anderen beter spelen, dat zat opgesloten in zijn sociale karakter. De voorhoedespeler van Hillegom ging bij Haarlem door met doelpunten maken. Op woensdag 23 maart 1938 speelde hij met Kick Smit en zijn clubgenoot de Winter van HFC Haarlem met het voorlopig Nederlands Elftal tegen Crystal Palace. Frans van der Hulst miste toen te veel kansen om als international te worden uitgenodigd.
    In april 1938 werd Frans v.d. Hulst uitgenodigd voor de selectie van 34 spelers voor de WK-kwalificatiewedstrijd Nederland ?? Tsjecho-Slowakije in april 1938; hij werd niet opgesteld. Met het bondselftal voetbalde Frans v.d. Hulst om den Gouden Onafhankelijkheidsbeker tegen het Rotterdams Elftal. Op 4 april 1940 werd Fr. v.d. Hulst nog uitgenodigd voor de selectie van het Nederlands Elftal tegen België op het V.U.C.-terrein. Hij zou geen interlandwedstrijden voetballen.
    De crisis brak Hillegom de nek en de fut ging eruit. Toen men dat in de gaten had en vastbesloten was om alle zeilen bij te zetten, brak de mobilisatie uit. Ter gelegenheid van het 20-jarig bestaan werd op 30 april 1940 een feestavond georganiseerd. Het optreden van een toneelgroep uit Amsterdam, met enkele bekenden, was een groot succes bij de leden en supporters die in groten getale waren opgekomen. Daarna was het dansen tot in de kleine uurtjes.
    In 1940 was er, vanwege de oorlog, geen sprake van promotie of degradatie. In 1940-1941 was dit wel het geval en toen schitterde de rode lantaarn (laatste plaats) voor Hillegom. Met kunst en vliegwerk werd het licht uitgeblazen door met een beetje geluk van SJC te winnen. De oorlogstijd was voor Hillegom een zware tijd. In het seizoen 1941-1942 eindigde Hillegom als laatste en was kansloos in promotie-/degradatiewedstrijden tegen Te Werve en Roodenburg en degradeerde naar de 4e klasse NVB. De supportersvereniging werd in deze periode niet opgeheven maar stilgelegd.
    Na de bevrijding leek het erop dat Hillegom uit de 4e klasse zou worden bevrijd. De oude clubgeest leefde weer en na een spannende nek-aan-nekrace met Lisse werd in het seizoen 1945-1946 het kampioenschap binnengehaald. Met 7 bussen gingen de supporters naar de uitwedstrijd tegen Bodegraven en VVSB uit Noordwijkerhout en werd kampioen in de 4e klasse.
    In de promotiewedstrijd tegen Archipel werd eerst met 3-0 verloren (gevolgd door 600 supporters in 12 bussen) en thuis met veel supporters 3-2 gewonnen. In de beslissingswedstrijd op het veld van UVS in Leiden werd een extra trein ingezet om de Hillegomse supporters te vervoeren. Het was snikheet weer en Hillegom verloor netaan met 2-1, weg promotie. Een ongeluk komt zelden alleen: Jan Verschoor moest naar Indië en daarnaast vertrokken nog 3 spelers (Dirk Klinkenberg, Herman Schrier en Dirk de Jong). Met uitzondering van Dirk de Jong keerden de andere 3 weer snel terug naar Hillegom. In die tijd had Hillegom 120 leden en 300 supporters.
    In december 1947 waren er onderhandelingen tussen de besturen van Hillegom en Hillinen inzake een fusie. Hillegom dat de velden aan de Weeresteinstraat met de zaterdagvoetbalvereniging SIZO gebruikte, moest een jaar later een ander veld zien te vinden. Tot de jaren 50 voetbalde Hillegom in het linkerrijtje in de 4e klasse.

    Hillinen 1920-1951
    In januari 1920 hadden enkele jongens uit Hillegom van circa 13 jaar het plan opgevat om een voetbalclub op te richten. De vergadering werd gehouden in de brandopslagplaats van Scholte aan de Meerstraat. Men besloot eerst een bal aan te schaffen ter waarde van f 12, -. De jongens hadden dit geld niet en de Hillegomse bevolking werd aangeschreven met het verzoek een kleine bijdrage te leveren voor de aanschaf van de bal. Toen het geld binnen was, werd de gekochte bal aan de "sponsors" getoond. Een (voet)bal was noodzakelijk om een vereniging op te richten. Mede dankzij de vrijgevigheid van de Hillegomse burgerij kon in januari 1920 tot de oprichting van de Hillegomse voetbalvereniging worden overgegaan.
    De functies waren als volgt verdeeld: voorzitter Nol van Wonderen, secretaris, Janus. Warmerdam en penningmeester en ballenbewaarder Piet Scholte. Speciaal op de functie ballenbewaarder werd hoge prijs opgesteld.
    Ten einde de zaak niet te ingewikkeld te maken werd door het bestuur besloten een ledenstop in te voeren, waardoor niet meer dan 12 leden konden toetreden omdat men niet meer spelers per wedstrijd nodig had.
    Op 1 mei 1920 werd de vereniging officieel opgericht onder de naam "Hillegomse Voetbalvereniging" maar werd later veranderd in "de Volharding". De voetbalbond accepteerde deze naam niet en toen koos men voor de naam "Hillinen". Op de vergadering van 6 mei 1920 werd R. v.d. Aar als lid geroyeerd wegens opblazen van een kikker bij slootjes van de Krocht, terwijl hij op dat tijdstip moest voetballen. Er werd een nieuw bestuur gevormd bestaande uit de heren: J. Borger, A. van Engelen, J. van Til, W. van Engelen en Th. van Kuyk. Op 1 juni 1921 werd Hillinen "Koninklijk" goedgekeurd.  

    De eerste wedstrijden werden gespeeld op een zandterrein aan de Veenenburgerlaan. Om zeker te zijn dat de veldhuur werd betaald, moesten de voorzitter en secretaris borg staan ingeval de veldhuur niet werd betaald. Hillinen maakte het veld zelf bespeelbaar. De greppel die midden in het veld lag werd gedicht. De koeienstal was de kleedkamer. De doelverdediger moest tevreden zijn met 2 bonenrijen met een touwtje ertussen gespannen als doel. Daarna verhuisde men naar de Zilk.
    Ook in die tijd was er blijkbaar al het scheidsrechtervraagstuk. De H.V.B. huldigde de stelregel van "een half ei is beter dan een lege dop" en bracht dit nogal letterlijk in toepassing door in de wedstrijd tegen V.V. Droogdok een scheidsrechter te laten fluiten met een houten been.
    De eerste resultaten in de 2e klasse van de Haarlemse Voetbalbond (H.V.B.) waren goed. Hillinen eindigde als 3e. In het competitieseizoen 1921-1922 behaalde Hillinen het kampioenschap en promoveerde naar de 1e klasse H.V.B. Inmiddels was het aantal leden zo gegroeid dat men met 3 elftallen kon uitkomen. Na enige tijd moest Hillinen naar een ander veld uitzien en verhuisde later naar de Nieuwe Haven. Bij de opening van het nieuwe terrein eind augustus 1922 werd de bekerwedstrijd tegen THB met 4-1 verloren. In het seizoen 1924-1925 werd Hillinen, na winst met 1-0 tegen de Haarlem-veteranen kampioen van de 1e klasse HVB en promoveerde via promotiewedstrijden naar de 4e klasse KNVB.
    Vervolgens werd in de 4e klasse KNVB het kampioenschap behaald en na de promotiewedstrijden werd Hillinen 3e klasser. Het eerste jaar in de 3e klasse was bepaald niet gelukkig. Tegen UVS werd een beslissingswedstrijd gespeeld om uit te maken wie als laatste zou eindigen. Met nog 7 minuten te spelen stond Hillinen met 3-2 achter maar wist de wedstrijd toch met 6-3 te winnen. Zo behield Hillinen het 3e klasserschap.
    De seizoenen daarna werd er met wisselend succes gespeeld totdat in het seizoen 1929-1930 Hillinen het kampioenschap van de 3e klasse behaalde. In de promotiewedstrijden was Hillinen niet sterk genoeg en DCL promoveerde overtuigend door de wedstrijden tegen Hillinen en Merwede te winnen.
    Het kampioenselftal bestond uit de volgende spelers: v.d. Jagt, van Waveren, van der Leeden, Bouwmeester, van Braam, Gabel, Keijzer, Freeke, van Engelen, Scholte en de Vries. Het 10-jarig jubileum op 3 mei 1930 werd in Flora gevierd. De afgevaardigde van de HVB merkte op dat de HVB op Hillinen zo trots is als een moeder op een zoon, die groot is geworden.
    Het seizoen 1930/1931 gaf een terugslag te zien die ook in lagere elftallen doorwerkte. Het 4e elftal moest worden terug getrokken.

    In het seizoen 1932/1933 was de sensatie van het dorp de eerste competitiewedstrijd tegen V.V. Hillegom, net gepromoveerd met de bekende Frans v.d. Hulst. Het veld van Hillinen was met 2.000 toeschouwers tjokvol en Hillinen won met 7-1. De verhouding tussen de spelers van beide verenigingen was uitstekend. Het bestuur probeerde een fusie aan te gaan met V.V. Hillegom. In juli 1934 werd er een elftal samengesteld met spelers van Hillegom en Hillinen tegen 2e klasser Kinheim uit Velsen. De volgende spelers van beide clubs voetbalden mee: Fr. v.d. Jagt, Fr. van Waveren, W. v.d. Schrier, P. van Vuuren, W. v.d. Loo, W. Verschoor, H. Scholte, E. Scholte, Fr. v.d. Hulst, S. v.d. Hulst en D. v.d. Water. Het chauvinisme van leden van beide verenigingen hield de fusie tegen zodat er geen mogelijkheid was om als gefuseerde vereniging als sterke 2e klasser te voetballen.
    Helaas begonnen zich de eerste gevolgen van de werkeloosheid te openbaren door de grote crisis. Steeds meer leden zagen zich in het bestaan bedreigd doordat de werkeloosheid hand over hand toenam. Het innen van contributies was een ware nachtmerrie voor de penningmeester. Als tegemoetkoming werd besloten de werkeloze leden geen contributie meer te laten betalen. Van de 65 leden waren er 24 werkeloos. Een daad die de vereniging sierde was een wedstrijd te laten spelen waarvan de opbrengst ten goede kwam aan de kinderen van werkelozen. Mede dankzij de giften van kruidenierszaak de Coöperatie en de heer G. van Engelen werd het een groot succes want 150 kinderen profiteerden ervan. Met het verstrijken van het seizoen werd de crisis erger. Door de nood gedwongen moest het bestuur op haar vorig besluit terugkomen om de werkloze leden geen contributie te laten betalen. Het bedrag van f 0,10 bleek echter voor leden toch een te grote uitgave te zijn waardoor leden als lid werden afgevoerd omdat de contributie niet kon worden betaald.
    Een belangrijke dag voor Hillinen was 15 oktober 1933. Na de laatste jaren op een vrijwel onbespeelbaar veld te hebben geploeterd, was het eindelijk zover dat Hillinen het veld aan de Jonkheer Mokkade in gebruik kon nemen. Het kleedhuis was gebouwd op betonnen voet met hout in frisse kleuren. Het kleedhuis bevatte vier kleedkamers, wasgelegenheid, douche, W.C. en een kamertje voor de scheidsrechter dat tevens als opbergplaats diende. In het front was een consumptiegelegenheid. De huur aan de gemeente voor het huren van het veld bedroeg f 480,-.
    Op de dag van de opening van het complex in oktober 1933 was er grote belangstelling van het publiek voor een Surinaams elftal dat tegen een veteranenelftal van Hillinen speelden. Daarna speelde Hillinen 1 tegen V.V. Zandvoort; deze wedstrijd werd met 2-3 verloren.
    Op zondag 5 mei 1935 speelde Hillinen de jubileumwedstrijd vanwege het 15-jarig bestaan tegen het complete elftal van 1e klasser Excelsior uit Rotterdam.
    Steeds werd getracht de werkeloze leden zoveel mogelijk afleiding te bezorgen. De vereniging stelde hiertoe haar kleedkamers ter beschikking waar menig uurtje werd doorgebracht. De brandstof van de oliekachel werd nooit betaald en meestal zag men nog kans geld afhandig te maken met kaartspel.
    In 1938 speelde Hillinen op de Wageningse Berg de bekerwedstrijd tegen Wageningen, met de spelers "internationaal" v.d. Heijden en de speler Wanders die op de reservebank zat van het Nederlands elftal. Het eerste kwartier was het dramatisch, een 3-0 achterstand. Bij de rust stond het 3-2 en er werd teneinde met 5-4 verloren. 

    Na een tijdperk dat rustig verliep, liet Hillinen weer van zich spreken. In de laatste wedstrijd van de competitie 1938-1939 moest Hillinen het opnemen tegen ASC in Leiden om het kampioenschap van de 3e klasse binnen te halen. Won Hillinen deze wedstrijd, dan was er een extra wedstrijd nodig om te beslissen wie van de twee elftallen kampioen zou worden. Ter gelegenheid van deze wedstrijd kregen alle aspiranten van een sponsor zakcenten voor de tram richting Leiden om zich van het keelgeluid van de jongens te verzekeren. Met nog 14 minuten te spelen stond Hillinen met 3-0 voor. Toen ASC het eerste tegendoelpunt scoorde was het gebeurd met het mooie spel van Hillinen en kwam ASC op 3-3 en was daarmee kampioen. 
    Om te zorgen dat ook in het gesloten seizoen tussen de leden van de voetbalvereniging Hillinen contact bleef bestaan, was de hengelaarsvereniging "De Vroegte Wint" opgericht. Eind juni 1941 werd er een viswedstrijd georganiseerd door de Vroegte Wint, onderafdeling van Hillinen, tegen de leden van voetbalvereniging Nieuw Vennep.
    Er werden in totaal 1.110 stuks gevangen waarvan 792 door de Vroegte Wint en 318 stuks door Nieuw Vennep. Voor de Hillegomse club was H. Rolvers "Held van de Dag". Een aardig voorvalletje. Er werd een viswedstrijd aan de Ringvaart georganiseerd en er wapperden vlaggen die gebruikt werden om het parcours af te zetten. In de oorlogstijd was verboden met vlaggen te lopen of te gebruiken als afzetting; de vlaggen werden prompt in beslag genomen. Vooral in de laatste oorlogsjaren was de visclub een uitkomst want er werd niet meer gevoetbald, dan maar met de hengel er op uit. 

    De bezettingstijd heeft Hillinen in problemen gebracht. Toch mocht men ten opzichte van andere verenigingen niet klagen. De meeste leden waren of ondergedoken of door de bezetter in Duitsland of elders tewerk gesteld. Het grote voetbalveld van Hillinen werd door de bezetter in gebruik genomen, terwijl de grasmat van het bijterrein werd omgeploegd. Doordat de bewoners van Loosterweg/Parallelweg, vanwege bombardementen op treinen, moesten worden geëvacueerd, werd het kleedhuis als woning ter beschikking gesteld. Niet iedereen was het hiermee eens. Deze inwoning heeft Hillinen ervoor behoed dat het hout van de kantine in de hongerwinter  als brandhout werd gebruikt. 
    Hillinen was na de oorlog een stabiele 3e klasse. In mei 1950 werd bij Flora het 30-jarig bestaan gevierd. Voor een passend huldeblijk was f 300, - bijeengebracht. Wethouder van Dam gaf namens de gemeente Hillegom aan Hillinen de verzekering dat zij op steun van de overheid kon rekenen. Na de viering van het 30-jarig bestaan waren er plotseling donkere wolken komen aandrijven maar het 3e klasserschap werd behouden.
    In de laatste wedstrijd van Hillinen in 1951 werd tegen de oude rivaal LFC in Leiden met 3-1 verloren. De heer Frits van Waveren, ere-voorzitter van V.V. Hillinen, was toen voorzitter van deze Leidse vereniging.

    S.V. Concordia 1920-1951
    In 1920 is S.V. Concordia volgens de eerste secretaris van de vereniging opgericht in de Hoftuin en niet bij kapper de Mooij. Het eerste bestuur bestond uit voorzitter H. v.d. Zande, secretaris P. de Groot en penningmeester P. de Mooij.  Er moest nogal wat werk worden verricht om goed van start te gaan en er was concurrentie van de ook in 1920 opgerichte voetbalverenigingen Hillinen en Hillegom. Een veld was tegen de verwachting zo gevonden. Het bracht wel wat kosten met zich mee en dat geld was niet meteen voor handen. Het veld aan de Margrietenlaan over de Bartenbrug voldeed niet aan de vereiste afmeting. Het ene doel stond tegen een koeienbocht, een verzamelplaats waar veel koeienpoep aanwezig was, en in het andere doel stonden struiken. In het midden van het veld lag een verhoging waar de ballen vanaf rolden zonder dat er een voetbalschoen aan te pas kwam. De kleedgelegenheid was een paardenstal en na de wedstrijd wasten de voetballers zich met een emmer slootwater. Op dit veld werd Concordia door V.V. Hillegom uitgenodigd om uit te komen in haar seriewedstrijden. In de verliezerronde behaalde Concordia het eerste succes door met 4-1 tegen Hillinen te winnen.
    Op 1 december verhuisde Concordia naar een ander veld. Dat lag eveneens aan de Margrietenlaan maar dan aan de Hillegomse kant. Het veld was voor de bezoekende vereniging, die per tram bij de halte Doodweg of per trein bij het station Hillegom reisde, goed bereikbaar.
    Op 25 september 1922 verhuisde Concordia naar de bewoonde wereld, op het land van A.W. Nieberding hoek Weeresteinstraat/Molenlaan. De fonkelnieuwe tent was verdeeld in 3 afdelingen, 2 afdelingen om zich om te kleden en 1 gedeelte als verversingsruimte. Op 2e kerstdag 1922 speelde Concordia 1 tegen Hillegom 1 een bekerwedstrijd. Voetbal was in Hillegom een populaire sport want bij spannende wedstrijden kwamen er circa 800 toeschouwers kijken.
    Op 23 september 1923 verloor Concordia de finale om de Leidsche Courant-beker, na een 2-0 voorsprong, met 3-2 tegen Leiden. Beide teams waren als favorieten gestart om de beker te winnen. De volgende spelers waren opgesteld: W. Maas, C. de Groot, J. Smit, A. Heemskerk, C. Walkers, J. Duinkerken, A. Mathot, J. van Etten, J. van Kampen, G. Heemskerk en G. Lintjens.
    Clubs uit de regio Haarlem voetbalden amper in Amsterdam. Men vond het maar niets dat de opgeschoten jongeren naar Amsterdam zouden gaan, want dat bracht zedelijke risicos met zich mee.

    In het seizoen 1925-1926 promoveerde Concordia met kampioen T.Y.B.B. naar de Interdiocesane Voetbalbond. Concordia protesteerde tegen de competitie-indeling omdat de afstanden bij uitwedstrijden te groot waren (o.a. Duiven uit Rotterdam, GDA uit Loosduinen en DONK uit Gouda). Het bondsbestuur was onverzettelijk en hield vast aan de indeling. Verschillende goede voetballers, die ook uitkwamen in het Diocesane (Katholieke) Bondselftal, vertrokken naar clubs van de sterkere Nederlandse Voetbalbond (de latere KNVB). Vooral spelers uit de middenklasse voetbalden bij neutrale voetbalverenigingen.
    Het mooie veld aan de van Tetsstraat, dat bekend stond als mooiste veld van Diocesane Voetbalbond, moest worden verlaten en de vereniging verhuisde in juni 1926 naar Kikkerlust, bij de Pr. Bernhardstraat. Op 23 september 1928 werd de finale om de Bisschopsbeker tussen RKAV uit Amsterdam en GDA uit Loosduinen gevoetbald. Doordat het veld te smal was en bij enkele regenbuiten het veld onder water stond zodat balcontrole haast tot de onmogelijkheden behoorde, bleek het veld niet geschikt te zijn voor dit soort finales.
    In het jubileumseizoen 1930/1931 eindigde Concordia op een mooie 3e plaats. De Katholieke sportbond organiseerde op 2e Pinksterdag in 1934 een sportdag om het voetbal populairder te maken onder de katholieken. In januari 1935 klaagde de hoogste Kerkelijke Overheid dat de sport voor een groot percentage mede schuldig is dat de talrijke gemengde huwelijken werden gesloten.|
    Concordia bestond in 1935 15 jaar en dat was geen daverend feest. Het 1e elftal degradeerde in 1936 naar de 2e klasse. Ondanks dat Concordia met 3 senioren- en 2 jeugdelftallen aan de competitie deelnam, lukte het maar niet om hoger te komen. Het was bovendien in de crisisperiode; er was geen geld om contributies te betalen of voetbaluitrusting te kopen. Door de slechte terrein/accommodatie ging het met Concordia niet goed. Na de renovatie zag bij de heropening van de accommodatie op 29 augustus 1937 de toekomst er weer beter uit.
    In de vooroorlogse periode organiseerde Concordia ook wandeltochten. Vooral tijdens de bloeiperiode van de bollen was er veel interesse. 

    In de zwarte jaren 1940-1945 was het voor iedereen oppassen dat men niet werd opgepakt door de Duitsers want anders moest men in Duitsland gaan werken. Het voetballen was in die dagen een welkome afwisseling om de druk van de oorlogsjaren te onderbreken. De aparte voetbalbonden werden door de Duitsers gedwongen om te fuseren. Concordia werd ingedeeld in de 1e klasse C van de Nederlandse Voetbalbond afdeling Haarlem met als tegenstanders: DEK, DEM 2, Alliance, Onze Gezellen 2, IEV (werd kampioen), Geel Wit, Vogelenzang (werd laatste), TYBB 2 en OIV.
    Na de oorlog was de toeloop van gymnastiekleden zo groot dat het bestuur besloot over te gaan tot de bouw van een eigen clublokaal. Ondanks het grote aantal leden en het huren door de scholen Martinus-meisjesschool, Muloschool en de Chr. Burgerschool waren de kosten zo hoog opgelopen dat er financiële offers gebracht moesten worden. Met steun van vele Hillegommers konden deze moeilijkheden deels worden weggenomen. Ondanks de vele leden, ging het financieel niet goed met de nieuwe gymnastiekafdeling van Concordia.
    De heer Wout Elsgeest stelde in zijn column in de Hillegommer:
    "De gym zal wel een schip van bijleggen worden,
    Maar t gaat met de VOETBAL mij best naar de zinnen
    Als jullie de bal producties laten rollen
    Dan stromen de duiten het kleppie binnen."

    Deze hoop bleek ongegrond te zijn want eind jaren 40 had Concordia een schuld van f 10.000,- en konden de maandelijkse termijnen niet meer worden betaald. Op de huisraad van bestuursleden, die zich privé aansprakelijk hadden gesteld, werd beslag gelegd. Onder de leuze "Kleinigheden maken de perfectie, maar de perfectie is geen kleinigheid" werd gezorgd dat het financieel beter ging. Er werd een supportersclub opgericht die al snel uit 250 leden bestond. Door het organiseren van vele activiteiten kwam Concordia er financieel weer bovenop.
    In het seizoen 1949/1950 werd het kampioenschap gevierd. Er werden promotiewedstrijden gespeeld maar helaas werd de promotie naar de 4e klasse KNVB in dat seizoen gemist.
    In het seizoen 1950/1951 werd op 20 mei 1950 het 1e team kampioen en promoveerde Concordia naar de 4e klasse KNVB. Concordia kreeg van de KNVB dispensatie omdat de afmetingen op Kikkerlust niet voldeden  aan de eisen van de KNVB. Naast het veld werd de omgeving verhoogd om bouwklaar te maken voor huizenbouw. Hierdoor kwam er wateroverlast, waardoor veel wedstrijden niet konden doorgaan.
    Concordia handhaafde zich de volgende seizoenen, na een slechte start, in de 4e klasse KNVB.

    Algemeen de periode 1952- 2012
    In 1952 werden twee nieuwe sportcomplexen in Hillegom aangelegd, namelijk de voetbalvelden aan de Leekstraat en aan de Brouwerlaan/Sportlaan. Het gemeentebestuur wilde het alle clubs naar de zin maken en bovendien zat in elk voetbalbestuur wel een raadslid of wethouder. De velden aan de Leekstraat waren het meest in trek.
    Het gefuseerde V.V. Hillegom voetbalde op een terrein aan de Jonkheer Mockkade. V.V. Hillegom wilde een ruime accommodatie omdat het na de fusie met 9 senioren- en 11 jeugdelftallen veruit de grootste vereniging in Hillegom was. Men wilde ook een tribune bouwen en dat was geen luxe want bij de wedstrijd in februari 1952 waren circa 4.000 toeschouwers aanwezig.
    S.V. Concordia speelde op een terrein aan de Pr. Bernhardstraat maar moest verdwijnen omdat dit terrein opgeofferd werd voor de uitvoering van het wegennet. De gemeente Hillegom had toegezegd dat Concordia niet ver van Kikkerlust haar nieuwe velden zou krijgen. V.V. Hillegom protesteerde hiertegen; men meende dat zij als enige 3e klasser en als vereniging die de meeste vermakelijkheidsbelasting (op toegangskaarten) aan de gemeente betaalde, recht had op het sportpark aan de Leekstraat.
    Deze zakelijke terreinkwestie kreeg nog een andere kant doordat vele aanhangers van Hillegom de overtuiging waren toegedaan dat Concordia de RK-meerderheid in college en in de gemeenteraad zou gebruiken om zijn verlangens te verwerkelijken. Hillegom kreeg toch de velden aan de Leekstraat toegewezen en Concordia verhuisde naar Sportlaan; Concordia mocht echter niet klagen want de kleedkamers werden betaald door de gemeente. Ook V.V. Hillegom droeg financieel zijn steentje bij de kosten van het sportpark aan de Brouwerlaan/Sportlaan.

    In 1965 had de KNVB een onderzoek ingesteld naar de kwaliteit van de velden van V.V. Hillegom en S.V. Concordia en de conclusie was: bijzonder slecht. Het was dat de gemeente Hillegom een gebrek aan voetbalvelden had, want anders zouden er velden zijn afgekeurd. Het probleem met de velden was de toplaag. Die waren te rijk aan humus en slib met als gevolg dat bij fikse regenbuien het water in een veel te laag tempo wegzakte en de velden dus onbespeelbaar werden. Het slechtste veld was het bijveld van Concordia. Dat daarop nog competitiewedstrijden gespeeld worden, was voor de KNVB een raadsel. 

    In 1966 vroeg locoburgemeester F. van Dam zich af of het wel nodig was dat in Hillegom 3 voetbalverenigingen actief waren. Hij was een fervent voorstander van een fusie en zou dus ook graag zien dat Hillegom, Concordia en SIZO dit onderwerp serieus in studie namen. Hij maakte deze opmerking naar aanleiding van een discussie over de toekomst van de sportterreinen. Zoals bekend, was er heel veel mis met de sportvelden van de voetbalverenigingen en had men veel geld nodig om die grasmatten weer in goede conditie te krijgen.

    In april 1972 moesten GDA uit Loosduinen, Hillegom en Concordia uitmaken wie zou degraderen uit de 4e klasse KNVB. Bij een gelijk aantal punten was Concordia het haasje omdat het doelgemiddelde slechter was. Hillegom verloor tegen GDA met 3-0, maar door met 1-0 te winnen tegen Concordia op het veld van SIZO bleef Hillegom in de 4e klasse en ging Concordia naar de 1e klasse HVB.

    De periode 1989-1992 was het dieptepunt van het Hillegoms voetbal. Beide verenigingen speelden in de 1e klasse HVB. Dit had te maken met de opgang van de tennissport, want met 19 banen was HTC een van de grootste tennisverenigingen in Nederland en enkele talentvolle spelers kozen voor het tennis.

    In januari 2003 werd bekend dat de fusie tussen Hillegom en Concordia definitief van de baan was. Na tien jaar overleg was men het met elkaar eens; alleen de gemeente Hillegom wilde financieel niet meewerken.

    V.V. Hillegom 1951-2012
    Sinds 1930 waren er 3 pogingen gedaan tot een fusie van de voetbalverenigingen Hillegom en Hillinen te komen. In 1951 lukt het eindelijk onder de naam V.V. Hillegom en in de clubkleuren van Hillinen, blauw en wit. De nieuwe fusieclub telde 800 leden (werkende en steunende leden) en had een van de mooiste sportaccommodaties in de Bollenstreek. Zeer modern waren de douches met warm water. Hillegom heeft in de periode aan de Leekstraat sportief gezien de grootste successen behaald. Er werden 4 kampioenschappen gevierd.
    Het 1e team startte in de 3e klasse en won de eerste thuiswedstrijd tegen Posduiven met 5-3. Men greep in 1952 net naast de titel. Met 24 autobussen vol met Hillegom-supporters werd er naar Blauw Zwart in Wassenaar gereisd; helaas werd V.V. Hillegom geen kampioen. Bij thuiswedstrijden waren in deze periode circa 2.500 toeschouwers aanwezig. 

    In 1957 gaat V.V. Hillegom i.v.m. de verbroedering vier dagen op bezoek bij de Duitse voetbal-vereniging Bedburg. Ondanks het verlies met 5-0, is het een leuk weekend. Een jaar later komt de Duitse club op bezoek bij Hillegom.
    In het seizoen 1957/1958 degradeert Hillegom naar de 4e klasse. 

    Het eerste kampioenschap van fusievereniging Hillegom van de 4e klasse werd overtuigend behaald op 20 maart 1960. Het feest werd in café/hotel Rutten gevierd, waarbij bijna alle teams waarmee Hillegom in de competitie hadden gevoetbald aanwezig waren. De heer A. van Engelen zorgde voor een rokertje voor het bestuur en leden van het 1e elftal. Met Foreholte, Kranenburg en Oudewater werd er gespeeld om 3 promotieplaatsen. Hillegom startte ongelukkig maar wist toch te promoveren naar de 3e klasse KNVB. De laatste promotiewedstrijd werd voor 5.000 toeschouwers in Voorhout tegen Foreholte gevoetbald. Er werd verloren maar door de winst van Oudewater tegen Kranenburg promoveerde Hillegom alsnog.

    In 1961 doet V.V. Hillegom een gooi naar het kampioenschap maar dan moet er wel gewonnen worden van het altijd lastige T.Y.B.B. Dat lukte echter niet. Het bittere van deze nederlaag was dat de beslissing pas in de laatste paar minuten van de thuiswedstrijd viel. De penningmeester van Hillegom had een prima dag want er kwamen naar schatting 5.000 toeschouwers naar deze wedstrijd kijken.

    In het seizoen 1962/1963 won Hillegom de uitwedstrijd tegen Wilhelmus in Voorburg, werd kampioen van de 3e klasse en promoveerde naar de 2e klasse. Naar schatting 1500 Hillegomse supporters waren aanwezig bij deze uitwedstrijd.

    In het seizoen 1963/1964 werd Hillegom kampioen van de 2e klasse en promoveerde naar de 1e klasse, de hoogste afdeling van het amateurvoetbal in die periode. Een zeer getalenteerde linksbinnen van Lisser Boys vroeg overschrijving aan naar Hillegom. In de landelijke pers verscheen een opgewonden verhaal met daarin de beschuldiging dat Hillegom met geld spelers van andere clubs wegkoopt, maar voorzitter Pollé ontkent in alle toonaarden. Hij zegt: "Het enige dat onze spelers krijgen is een gebraden haantje of een biefstuk bij de training of ook wel een gebakken vis omdat trainer Snoeks visafslachter in IJmuiden is". Vooral bij Hillegom was Henk Snoeks succesvol. Twee kampioenschappen brachten Hillegom naar de 1e klasse. Bij EDO volgde hij Simon Kistemaker op.  Op 1 maart 1966 werd Henk technisch adviseur van Telstar.
    In deze topperiode van Hillegom in de 1e klasse stonden 2500 mensen langs de lijn en bij belangrijke wedstrijden zelfs 3500 toeschouwers. Op de zondagavond stonden veel voetballiefhebbers bij de historische pomp van Hillegom en de automatiek (snackbar) van Ko Rusman om naar de uitslagen te kijken en na te genieten van de wedstrijd.

    In het seizoen 1967/1968 degradeerde Hillegom door de laatste thuiswedstrijd met 0-2 te verliezen tegen AFC uit Amsterdam, na 4 seizoenen uit de 1e klasse. Na een jaar overleven in de 2e klasse zette de teruggang van V.V. Hillegom door want in het seizoen 1969/1970 degradeerde Hillegom naar de 3e klasse en in het seizoen 1970/1971 naar de 4e klasse.

    De turbulente periode van V.V. Hillegom in de jaren zestig van de 20e eeuw.
    Seizoen 1959/1960        Kampioen van de 4e klasse en promotie naar de 3e klasse
    Seizoen 1962/1963        Kampioen van de 3e klasse en promotie naar de 2e klasse
    Seizoen 1963/1964        Kampioen van de 2e klasse en promotie naar de 1e klasse
    Seizoen 1967/1968        Degradatie naar de 2e klasse
    Seizoen 1969/1970        Degradatie naar de 3e klasse
    Seizoen 1970/1971        Degradatie naar de 4e klasse

    In het seizoen 1971-1972 eindigden Concordia, GDA en Hillegom in de 4e klasse gelijk op de onderste plaats. Het doelgemiddelde van Concordia was minder dan GDA en Hillegom. Hillegom verloor de 1e wedstrijd van GDA en won op het SIZO-terrein met 1-0 van Concordia. Door dit verlies degradeerde Concordia naar de 1e klasse HVB.
    Het zou tot het seizoen 1975/1976 duren toen Hillegom, met een talentvolle groep, weer wat te vieren had. Men werd kampioen van de 4e klasse en promoveerde naar de 3e klasse. In het seizoen 1980/1981 degradeerde Hillegom naar de 4e klasse.
    In 1969 werd de tribune van Hillegom in gebruik genomen; deze had men overgenomen van de betaalde vereniging de Volewijckers uit Amsterdam Noord. De helft van de tribune werd overkapt. Enkele Hillegomse middenstanders droegen financieel hun steentje bij. Er konden 250 toeschouwers op deze tribune zitten. 

    Op 22 augustus 1981 verhuisde Hillegom naar sportpark de Zanderij. Hillegom beschikte over een fors bedrag op de bankrekening. Op 29 augustus 1982 werd de tribune geopend die jarenlang dienst had gedaan aan de Leekstraat. Door goed onderhoud was men de tijd vooruit met het duurzaam gebruik van producten.
    Hillegom startte in het seizoen 1983-1984 veelbelovend en speelde lang mee om het kampioenschap. Na een matige eindsprint werd een 3e plaats het eindresultaat. In het seizoen 1988/1889 eindigde Hillegom op de laatste plaats met DSOV. In de beslissingswedstrijd verloren de Hillegommers met 3-1 en degradeerde naar de 1e klasse HVB.
    In het seizoen 1991/1992 werd Hillegom, na een verblijf van 3 jaar in de 1e klasse HVB, kampioen van de 1e klasse HVB en promoveerde naar de 4e klasse, de voorsprong op de concurrentie bedroeg 10 punten. De start in de 4e klasse was dat seizoen moeizaam; na 5 wedstrijden 3e van onderen met 4 punten. Maar door 10 wedstrijden te winnen, stond Hillegom op de 2e plaats met 1 punt achterstand op de koploper. Het bleef spannend, de laatste wedstrijd werd gewonnen en door een beter doelpuntensaldo werd het kampioenschap binnengehaald. Hillegom werd kampioen en promoveerde dat seizoen 1992-1993 naar de 3e klasse.
    De succestrainer Jan van Vessum nam afscheid van Hillegom; hij had in de verschillende periodes dat hij bij Hillegom werkzaam was 3 kampioenschappen binnengehaald.

    In het seizoen 1994/1995 degradeerde Hillegom weer naar de 4e klasse. Het duurde 9 jaar voordat Hillegom weer een kampioenschap kon vieren. In het seizoen 2003/2004 had Hillegom een talentvolle groep spelers en promoveerde Hillegom weer naar de vertrouwde 3e klasse. Dat was maar voor kort want in seizoen 2004/2005 werd Hillegom kampioen van de 3e klasse.
    Het kampioenschap van de 3e klasse werd, op donderdag 14 april behaald zonder te spelen. Concurrent HBC moest in de gestaakte wedstrijd tegen ZTS nog 24 minuten voetballen en stond met 2-1 voor. ZTS moest met 10 spelers de wedstrijd uitvoetballen en even later moest er nog een ZTS-speler van het veld. De eindstand werd 3-3 en V.V. Hillegom kampioen en op naar de 2e klasse.
    In het seizoen 2005/2006 kwam Hillegom uit in de 2e klasse. In het seizoen 2006-2007 kwam men weer terug in de vertrouwde 3e klasse waar V.V. Hillegom 5 seizoenen in speelde.

    S.V. Concordia 1952-2012
    De Concordia-accommodatie was op tijd klaar en werd in augustus 1952 geopend. Het eerste seizoen op het nieuwe veld handhaafde Concordia zich in de 4e klasse KNVB, maar in het seizoen 1953/1954 kon Concordia na een spannend gevecht de degradatie niet ontlopen en moest terug naar de 1e klasse HVB.
    In 1953 werd het gymnastieklokaal aan de Brouwerlaan feestelijk geopend. De turnafdeling van Concordia hoefde niet langer te trainen in een zaaltje bij Rutten of Rijnbeek. Later werd de gymzaal, door de hoge kosten, verhuurd aan de judoscholen Nauwelaerts DAgé en later aan Dobbelsteen. Wederom bleek het bouwen van een eigen gymzaal, net als 1948, niet besteed te zijn aan S.V. Concordia.
    In het seizoen 1955-1956 kon Concordia zich net aan redden in deze 1e klasse HVB. Een andere aanpak was gewenst want er waren maar slechts 4 senioren ?? en 9 jeugdelftallen.

    In het seizoen 1956-1957 wordt Concordia kampioen van de 1e klasse van de Haarlemse Voetbalbond (HVB) en promoveerde naar de 4e klasse KNVB.

    In het seizoen 1957-1958 kwam debutant Concordia in de 4e klasse bijzonder goed voor de dag. Concordia en Lisse eindigden beide op de 1e plaats. Door de 3-0 winst op het veld van Teylingen, er waren ruim 6.000 toeschouwers, werd Concordia kampioen van de 4e klasse KNVB. De promotie naar de 3e klasse werd niet gehaald. In de poule met 3 andere kampioenen werd 1 x gelijkgespeeld en de andere wedstrijden werden verloren. Gerard Duwel vertrok naar de betaalde voetbalvereniging UVS en Wim Ras naar EDO.

    In 1962 degradeerde Concordia, na de beslissingswedstrijd tegen SVLV te hebben verloren, naar de 1e klasse HVB. In dit jaar werd ook besloten om de handbalafdeling op te heffen. De voetballers van Concordia werden in 1964, onder leiding van Simon Kistemaker, kampioen van de 1e klasse HVB en keerde terug naar de 4e klasse KNVB. In 1965 verliet Kistenmaker, na een dienstverband van 3 jaar, de club met de 3e plaats in de 4e klasse KNVB.
    (Uit boek Koning Voetbal). Kistemaker was een liefhebber van mannelijk voetbal en staat bekend als motivatietrainer die zijn spelers tijdens emotionele teambesprekingen wild maakte voor een wedstrijd, iets wat maar al te graag wordt opgepikt door zijn protegé Hans Kraai jr.. Kistemaker is helemaal in zijn element als de vonk overspringt naar het publiek. Hij was onder meer trainer bij de Graafschap en Telstar. In 2013 wordt hij bij Telstar (fusieclub van VSV en Stormvogels per 17 juli 1963 ) uitgeroepen tot "trainer van de halve eeuw"

    Op de jaarvergadering in juli 1966 deed de Concordia-voorzitter zijn beklag over de velden aan de Sportlaan. Het 1e veld had weer last van verzakkingen, maar dit zou door de gemeente weer worden opgelost en het 2e veld was ¾  van het seizoen onbespeelbaar. Op 25 mei 1968 nam voetbalvereniging Concordia het nieuwe clubgebouw in gebruik dat de naam De Kuub heeft gekregen. De nieuwbouw was 16 meter lang en 8 meter breed. Men bouwde ook een nieuwe bestuurskamer en een scheidsrechterkleedkamer. Men kon de inhoud van een kuub van het clubgebouw kopen voor f 48,--.
    In 1970 startte de gemeente Hillegom met het opknappen van de velden van Concordia. Deze hadden te kampen gehad met zware wateroverlast waardoor de velden er verzopen bij lagen. 

    Door de nacompetitie met GDA en Hillegom en door tegen Hillegom te verliezen degradeerde Concordia in het seizoen 1971/1972 (op doelgemiddelde) naar de 1e klasse HVB. 

    De verslechtering van de velden aan de Sportlaan/Brouwerlaan baarde de vereniging grote zorgen.De provincie Zuid-Holland gaf in mei 1974 toestemming aan de Stationsweg 2 velden aan te leggen. In het voorjaar 1975 werd een grootse loterij georganiseerd met als hoofdprijs een Datsun Cherry de Luxe. In 1976 werd verhuisd naar sportpark de Zanderij. 
    Het nieuwe complex had volgens de gemeente Hillegom een waarde van f 1.000.000,--.

    Concordia groeide in deze omgeving uit als omnivereniging tot een middelgrote vereniging. Naast voetbal was er een afdeling Handbal en Gymnastiek. De gymnastiektak telde circa 500 leden en in 1979 splitste deze sporttak van de vereniging af en ging verder als Olympia. 

    Concordia werd in 1979, na 2 beslissingswedstrijden tegen Onze Gezellen, kampioen van de 1e klasse HVB en promoveerde naar de 4e klasse.

    In 1983 was er weer sprake van degradatie en pas in 1996 zou men weer naar de 4e klasse KNVB promoveren.  

    In 1985 bouwden de vrijwilligers een tribune. Door het voordelig aanschaffen van het materiaal en de verkoop van plaatsen op de tribune voor het leven kon de tribune worden bekostigd. 

    In 1990 trainde de nationale jeugdselectie van Saudi Arabie op de velden van Concordia om daarna mee te doen met het wereldkampioenschap voor jeugdteams in Engeland. Van het geld dat men ontving, werd het 70-jarig jubileum van Concordia in Treslong gevierd met als zanger de betaald voetbaltrainer Barry Hughes met zijn toenmalige hit "Ik wil op mn kop een kamerbreed tapijt"

    Het duurde tot 1996 dat men terugkeerde naar de 4e klasse van de KNVB. Concordia was, vanwege de fusie van de Amsterdamse en Haarlemse Voetbalbond, de laatste kampioen van de 1e klasse HVB.

    De start van Concordia in de 4e klasse was erg pover. Gelukkig meldde de Poolse werknemer in Hillegom, Rafaf Kupidura zich als lid en met het scoren van 5 doelpunten in de eerste 2 maanden van de competitie, schoof Concordia op naar de middenmoot. Telstar en Volendam hadden interesse van de van LKS Lodz afkomstige voetballer. Hij verhuisde in de winterpauze naar Hongkong. 

    In de periode 2002-2005 profiteerde Concordia optimaal van de jeugdopleiding. In 2 seizoenen promoveerden zij van de 4e naar de 2e klasse KNVB. In de nacompetitie voor een plaats in de 1e klasse was KGB uit Bovenkarspel te sterk. Na het vertrek van talentvolle spelers degradeerde Concordia in de periode van 2 seizoenen, beide keren via de nacompetitie, weer naar de 4e klasse. Dit duurde maar een seizoen want men werd een seizoen later overtuigend kampioen van de 4e klasse. 

    De turbulente periode van S.V. Concordia in het begin van de 21e eeuw:
    2002/2003         kampioen 4e klasse en promoveert naar de 3e klasse
    2003/2004         kampioen 3e klasse en promotie naar de 2e klasse
    2004/2005         2e klasse geëindigd op 4e plaats met periodetitel. In de finale van de nacompetitie voor een plaats in de 1e klasse werd verloren van KGB uit Bovenkarspel. Na dit seizoen besloten enkele spelers bij de                           hoogste klasse in het zaterdag-/ en zondagvoetbal te gaan spelen.
    2005/2006         degradatie via de nacompetitie uit de 2e klasse A naar de 3e klasse.
    2006/2007         degradatie via de nacompetitie uit de 3e klasse A naar de 4e klasse.
    2007/2008         kampioen 4e klasse promoveert naar de 3e klasse
    2009/2010         periodetitel in de 3e klasse, geen promotie.
    2010/2011         periodetitel in de 3e klasse, promotie naar de 2e klasse

    In 2010 werd Concordia periodekampioen in de 3e klasse maar verloor in de eindfinale. Ook in het seizoen 2010-2011 werd een periode gepakt en weer werd de promotiewedstrijd naar de 2e klasse opnieuw verloren. Toch promoveerde Concordia alsnog want omdat de betaalde voetbalvereniging RBC failliet ging, hoefde Almere in de 1e divisie geen stap terug te doen naar het amateurvoetbal.

    Hierdoor kwam er alsnog een plaats vrij in de 2e klasse voor S.V. Concordia.